9 Ekim 2009 Cuma

Lapa Lapa...

Artık kar yağsın istiyorum.

Lapa lapa…

Her yer bembeyaz olsa…

Hiç içimden evden çıkmak gelmese. Üstümde pijamalarım, elimde koca bir fincan çay ile bir o odaya bir bu odaya gitsem. Yapacak bir şey de bulamasam evde aslında, sıkılsam. Ama içimden hiç de dışarı çıkmak gelmese.

Biraz camdan dışarıdaki beyazlığı seyretsem kalorifere dayanarak. Kendimi küçük bir kedi gibi yalnız hissetsem. Bir dostu veya sevgiliyi arasam. Mıkırdansam telefonda, biraz da kıkırdasam. “Gel” deseler, yok hiç dışarı çıkma modunda olmasam.

Biraz evi toplayım desem, mesela kütüphaneyi veya cdleri. Canım onu da istemese. Uzun uzun baksam kitaplara. İçimden okumak bile gelmese.

Biraz da cdlerle oyalansam. Bir tanesini seçip, oynatıcıya koysam. Fragmanları gösterirken, bir bardak daha çay alsam (döksem). Gözüm dün yaptığım keke ilişse, bir dilimde kek alsam.

Kekim ve çayımla köşeme yerleşsem, yastıklarıma gömülsem, ara ara camdan dışarıya gözüm kayarak, filmimi izlesem.

Bir şeyler eksik gibi gelse bana. Bir şey eksik…

Hiç içimden evden çıkmak gelmese…

Dışarıda kar yağsa…

Lapa lapa…

Kapı çalsa…

Eksik tamamlansa…

Bilgen,kışıözledim

Hiç yorum yok: