15 Şubat 2010 Pazartesi

Modern Anne Mi, Ben Almıyım

Genelde sabahları Elif Hanım’la ne giyeceği ile ilgili kavga ediyoruz. Diyelim ki, şans eseri doğru kıyafeti tutturabildiysem b sefer de hanımefendi yataktan sinirli kalktığını beyan edip yaptığım her şeye bağırıp çağırıyor.

Ben modern bir anne olduğum için, ağzının ortasına bir tane vurmak yerine, okulunda ve pedagoglar vasıtası ile bize öğretilen çocuklar duygularını dışa vurabilmeliler düşüncesini anımsayıp mutlu oluyorum zilli bana “sen benim fikirlerimi hiç dinlemiyorsun” diye söylendiğinde.

Ruhum bedenimden yükselip yukarıdan bana bakıyor ve bu yaşananlara nasıl tahammül edebildiğime şaşıyor açıkçası. Karşınızda dört yaşında bir kız çocuğu var ve bu kız çocuğunun kendi fikirleri, kendi kararları, ruh hali, doğruları, yanlışları ve zevkleri var ve bunları da size kabul ettirmek için savaşmaya hazır.

Sabah evde b bağırışlar ve çatışmalar yaşanırken, tam bir erkek çocuğu olan sevgili oğlum, kapının eşiğinden bize bakıyor gözleri fal taşı gibi açık olarak. İkimizden biri taraf tutması için tam Ahmet’e doğru dönüp baktığımız da ise elindeki arabayı duvara sürterek “aslında ben olayın ne olduğunu bilmiyorum, yeni geldim zaten, ayrıca arabamla oynuyordum ilgilenemedim” havasına girip yanımızdan uzaklaşıyor. Sessizce gidip merdivenlere oturuyor ve bizim hazırlanmamızı bekliyor.

İşte ben böyle düşüncelerini ve duygularını tüm açıklığı ile beyan etmekten korkmayan, tuttuğunu koparan, başaramayacağı hiçbir şey olmayan bir kız ve büyük ihtimalle de karısından korkacak bir erkek çocuğu yetiştiriyorum, taliplerine duyurulur.

Bilgen,imdat

4 Şubat 2010 Perşembe

Sevgililer Günü Kimin İçin?

Bir mesaj geldi telefonuma “Sn.Uçar, 14 Şubat sevgililer günü yemeği worldden. Kampanyaya dahil world işyerlerinde 395,05 TL daha harcayın. Kazanın”

Uzun uzun baktım mesaja, birde bana bu mesajın gelmesine sebeb olan elimdeki lahana, havuç ve muhtelif sebze dolu poşete baktım.

Demek sevgililer günü geliyor ha?

Bunu fark edememiş olmamın ancak 2 sebebi olabilir.

Birinci sebep, öyle bir sevgilim var ki zaten her günümüz sevgililer günü gibi geçiyor. İlgi alaka, şımartılmak bizim için günlük işlemler. Bana hediye alması için özel bir güne ihtiyacı yok. Zaten ayaklarım yerden kesik geziyorum da, sevgililer günüymüş, yok o günmüş, yok bu günmüş hiçbirinin önemi yok. Bizim için önemli olan sadece birlikte geçirdiğimiz dakikalar.

İkinci sebep, bir sevgilim yok. Olmadığı için de bu günü çocuklarıma ithaf edip, “benim en büyük sevgilim çocuklarım” diye ortada salak salak geziyorum.

Sizce hangisi?

Bilgen,son4gün