Sene 1994.
Üniversitenin ilk günleri.
Bizler daha lise konumundan çıkamamışız*.
Ders “İktisada Giriş”. Değerli Prof dedi ki, herkes bir iş planlasın. Hayali olarak şirketi kurun, kaç kişi çalıştıracaksınız, ne kadar maaş, ne kadar gelir vs vs vs.
Ben tabi girişimci ruh olarak, işletmeyi kazandığımı öğrendiğim günden beri habire kafamda şirketler kuruyorum, bilgisayar oyunlarında sürekli kârdayım.
Projesini ilk anlatan olarak gururla ayağa kalktım ve dedim ki “Ben temizlik şirketi kuracağım.” O zaman sevgili kankalarım Halil ve Evren benimle dalga geçmişlerdi. Ben de tabi küçük şehirden İstanbul’a göçmüş saf bir kız çocuğu olarak çok bozulmuştum.
Bugün temzilik ekiplerini gönderdiğim takvimi düzenlerken aklıma geldi o günkü olay. Şaka maka temizlik şirketi işi de tamam. İşte bazen denk geliyor böyle Yaradan içimden geçeni kabul ediyor. Hayır, ne zaman kabul ettiğini bilsem ona göre dileyeceğim.
Yaradan’ın asıl istediklerinizi duyması dileğimle,
Bilgen,benaslındayazarolmakistiyorum
Lise konumundan çıkmamak: Okey, king, batak oynamak veya Taksim’de dolanmak yerine derse girmek.
