Hani bazı insanlar vardır, “su ister misin?” diye sorarsın.
Sana verebileceği en uzun cevap “evet, sürahinin içinde duran o müthiş sudan bir bardak istiyorum” veya “ığğğ ben çeşme suyu sevemem, bu sebepledir ki kesinlikle senin vereceğin suyu içmeyeceğim” ken, onlar kum tanelerinin ısıtılarak nasıl cama, oradan da nasıl bardağa dönüştüğünü anlatır önce. Ardından suyun bileşenleri ve insan sağlığına faydasına değinir. Sana istemediğin bir sürü şeyi anlatır ve anlatır. Oysa senin ondan beklediğin sadece evet veya hayırdır. Ama asla sorunun cevabını vermezler.
İşte bu tarz insanlar daha ilk kelimelerini söylediklerinde burunlarında bulunan kemiğe süper bir kafa atasım geliyor. Ardından, o acı ile kıvranırken (aynı uzun ve gereksiz cümlelerini sabırla dinlemek zorunda kaldığınızda sizin kıvrandığınız gibi), sağ yumruğumu da gözünün üstüne çakasım geliyor. İnşallah yumruktan sonra yere düşer ve bende kurduğu her cümle için alt batınına tekme atabilirim, defalarca defalarca defalarca…
Bu aralar bu insanlarla karşılaştığımda, onlar konuşurken onları yukarıda belirttiğim şekilde dövdüğümü hayal ediyorum ki, o zaman katlanılabilir oluyor onları dinlemek.
Mesela biraz öncede birini böööle dövdüm. Şimdi Bizce yapımı brovni ve çayla keyif yapıyorum.
Bilgen,şiddetekarşıdeğilim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder