14 Haziran 2009 Pazar

Bir Gösterinin Ardından

Fonda “vi vıl vi vıl rak yu” çalıyor.

Sahnede 4-5 yaş gurubu, kendileri için dizayn edilmiş sevimli rakçı kostümlerinin içinde kafalarını sallayarak dans ediyorlar.

Veliler de bir sessizlik. Hepsinin yaş ortalaması 30-35. Şarkı gençliklerinin en ateşli olduğu zamanlarının şarkısı. Bir yandan sağ dizlerine vurarak ve kafalarını hafif hafif sallayarak tempo tutuyorlar. Gözleri sahnede ama akıllarında bu şarkının hatıraları canlanıyor. “Hey be, neydik ne olduk. Yaşlandık. Eskiden bu şarkılarda biz oynarken, şimdi çocuklarımız oynuyor” diye düşünüyorlar belki kim bilir ve için için dua ediyorlar, çocukları da o yaşlara geldiğinde kendileri gibi çılgın olmasınlar diye.

Elif’in okul gösterisi vardı. 2 saat boyunca suratımda kocaman bir gülümseme ile seyrettim çocukları. Çok sevimliydiler, danslar mükemmeldi. Mesela 6 yaş gurubu çaça yaptı. Zamanında Murat ile bende merak sarıp kursa gitmiştik, biz aynı figürü 2 ayda öğrenemedik.

Benim kızım, prensesim, gülen yüzüm, yaşam sebebim de Balkan Müzükleri eşliğinde dans etti. Kostümü, şaşkınlığı, müzik hepsi mükemmeldi.

İyi ki doğurmuşum,
İyi ki Düşbahçesi’ne vermişim
İyi ki Halam bu okulu açmış

Bilgen,keşke5çocuğumdahaolsa

Hiç yorum yok: