Cumartesi gecesi.
Saat 21:00.
Birçoğunuzun villasının bahçesinden büyük olan 40 m2 lik terasımdayım.
Yeni aldığım fıstık yeşili şezlonguma ayaklarımı uzatmışım.
Kucağımda bilgisayarım. Karşıda ışıl ışıl karşı yaka. Işıkların bittiği o karaltı deniz. Ilık bir yaz akşamı. Fıstık yeşili masamda, çekirdek, kola ve çekirdek kabuklarını atmak için aldığım çingene pembesi kova.
Ahmet uyuyor, Elif dedesi ve anneannesi ile Saroz’a gitti.
Uzaklardan köpek havlamaları duyuluyor.
Yazı yazıyorum. En çok sevdiğim şey…
Rüzgârın getirdiği yosun kokusu geldi şimdi burnuma.
Belki 5 dakika sürer, belki tüm gece ama huzur bu işte. Şuan bu keyfi yaşayabildiğim için önce Allah’a, sonrada babama çooooooooooooooook teşekkür ederim.
Bir cumartesi gecesi, terasımdayım, ılık yosun kokulu rüzgar tenimde dans ediyor, karşı yakada ışıklar bana gülümsüyor. Terasımdayım, huzurluyum, minnettarım.
Bilgen,şükraaaannn
Not: Yanımızdaki dubleksimiz de satılık. Haberiniz olaaaa!!!!
(Aaa varles buradan da çekiyormuş. Ee o zaman göndereyim bu keyfi sizlere de, hem de şimdi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder