Dün akşam adımsayarımı aramak için evi talan ederken, yatağımın altında bir kutu buldum.
Kutunun içinde nerde olduklarını bir türlü bilemediğim ama üşendiğim içinde aramadığım eski resimlerim vardı. Zamanında bunları yıllarına göre sıralamışım.
Bebekliğim, çocukluğum, gençliğim hepsi sıra sıra geçti önümden.
İlkokul sıralarındaki o kırmızı yanaklı şişko kıza baktım. Sonra ortaokulda, lacivert jilenin altına penti44 külotlu çorap giyip, onu da beyaz spor çorapla tamamlayıp, beyaz pumalarını bilekten bağlayan zayıf kısa saçlı kıza baktım. Ne kadar rüküşmüşüm diye geçirdim içimden ve ne kadar zayıfım.
O güzel hatları ortada olan, genç kızı görünce eskiden ne kadar da güzel olduğumu fark ettim. Kendimi güzel hissetmeyip, üzüldüğüm zamanlar geldi aklıma. Yok kardeşim ya, ben güzelim. 60 kilo iken de güzelim 130 kilo iken de güzelim.
Bu sabah bu özgüven ile uyanmamı sağlayan, babasının sadece Kuşadası’nda giymesine izin verdiği mini etek ile sahilde bana gülümseyen o genç kıza ve beni bu kadar mükemmel yarattığı için Allah’a teşekkür ederim J
Özgüvenimiz hiiiç kırılmasın,
Hayırlı cumalar
Bilgen,mihrabyerinde
Not: Şu saat itibariyle 442 adım atmışım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder