Düşünüyorum da, otuzlu yaşlar aşkı gerçekten yaşayabileceğimiz ender yaşlar.
Yirmili yaşlarda yaşadıklarımızı şuan aşk diye tanımlayamıyorum. Daha ben kendimi sevmezken, kendi huyumu suyumu bilmezken, karakterimi nereye oturtacağıma karar veremeyip, bir de sürekli kendimi ispatlamaya çalışırken o yaşadıklarım aşk olamaz herhalde.
Elbette hissedilenler yoğun duygulardı. o heyecanlar, tutkular, hayaller.
Kesinlikle tutkuydu o yaşananlar. Hayallerimize sarılmış tutkular. Hayallerimize esir olmuş duygulardı.
Oysa şimdi, her şey yerli yerine oturmuş. Karakterin, işin, hayatın, duyguların. Hayal kurmaman gerektiğini bilecek kadar hayal kırıklığı yaşamışsın. Artık karşısındakinden ne beklediğini biliyorsun, ona neler verebileceğini biliyorsun ve en önemlisi hala sabaha kadar dans edebilecek enerjin var.(ki sadece hafta sonuna yetse de)
Evet kesinlikle otuzlu yaşlar aşk yaşı. DOyasıya yaşanabilecek, hayatın tadını doya doya çıkarabileceğin yaşlar.
Eee hadi o zaman yaşayalım!!!
Ama otuzlu yaşların %80 ni evli, %10 ise kendini bir ilişkiye bırakamayacak kadar çok acı çekmiş, diğer %10 ahh siz adamı öldürürsünüz.
Kalbiniz aşk
Cebiniz para dolu olsun.
Hayırlı cumalar,
Bilgen,gerginim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder