Allah var hiç bana surat asmışlığını görmedim ama pek de güler yüzlü olduğunu söyleyemem onun. Bu sabah bir işimi halletmesi için yanına gittim. Dükkânın önünde bekliyorum. Karşıdan geliyor ama yürüyüşü bile bir başka. Beni görünce gülümsedi kocaman, boynuma sarıldı, öptü; “hoş geldin ablam” dedi.
Allah Allah, dedim içimden. Yani hani bana soğuk davranmaz ama hiç de sarıldığını görmemiştim. Karşıma geçti oturdu. Kıpır kıpır, gözlerinin içi gülüyor; hani bıraksam tüm dükkân birbirimize sarılıp dans edeceğiz yaydığı enerjiden dolayı.
Bu halleri bilirim ben.
a) Âşık olmuştur
b) Antidepresana başlamıştır
c) Sabah gelirken bir tek atmıştır.
“Neyin var senin?” dedim dayanamayarak.
“Âşık oldum.” Dedi.
Tabi ya, diğer iki şık olduğunda gözlerin parlar ama el ele tutuşup dans edesin gelmez tüm mahalle ile.
Eeee bahar geldi. Doğa uyandı. Biz uyanmayalım mı?
Hadi hadi herkes dışarı.
Aşkı bulan “sobe” desin.
Bilgen,hayatbayramolsa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder