5 Aralık 2007 Çarşamba

ACILARIN ÇOCUĞU

İnsanoğlu şu hayatta ne acılara katlanıyor, ne çileler çekiyor. Hattayeri geliyor o acılar ile yaşamaya alışıyor, hayatın bir parçasıolarak görüyor.
Mesela ben; patates kızartması olmayan sabah kahvaltısını kahvaltıdan,üstüne çift kaymaklı ekmek kadayıfı yenmeyen akşam yemeğini yemekten,yanında çikolata olmadan içilen kahveyi kahveden saymazdım.
Ama hayat işte… Sabah kahvaltılarında sucuklu yumurtaya batırılansıcacık beyaz ekmeğin yerini tam buğday ekmeği, sucuklu yumurtanınyerini ise yağsız peynir aldı. Beynim yenen sevimsiz akşam yemeğininardından bir İtalyan tatlısı gelmeyeceğini kabul etti ama kalbimsürekli isyanlarda.
Acılar bizi her geçen gün biraz daha olgunlaştırıyor.
Uzaktan çok olgun gözüktüm değil mi?
Bilgen, the sütlünuriye

Hiç yorum yok: