Katranı Kaynatsan Olur Mu Şeker?

Her sabah çocukları okula bırakıyorum. Her sabah okuldaki Müdür Babaanne dedikleri hanım kapıda bekliyor çocukların hepsini. Benimkiler girerken de Ahmet’in önce bir yakasını, sonra paçalarını, sonra da açık çantasını severek düzeltiyor, yanaklarını sıkıyor, öpüyor okula öyle sokuyor.

Yine aynı çocuklara her akşam ben diyorum ki,

-          evladım çantanızı akşamdan toplayın

-          giysilerinizi çıkarıp atmayın, katlayıp koyun

-          yediğiniz çikolatanın ambalajını sehpaya bırakmayın çöpe atın

-          oğlum çantanın fermuarını kapat, öyle okula mı gidilir

-          bence biraz da sebze yemelisiniz.

Peki ne oluyor? Hiçbir şey.

Çünkü bu saydıklarımın hiçbirini ben yapmıyorum. Çocuklara çantanızı akşamdan toplayın diyorum ama benim bilgisayar masada dağınık halde yatağa gidiyorum ve her sabah onların gözü önünde apar topar çanta topluyorum

Filmin en heyecanlı yerinde de yediğim şeyi mutfağa bırakacaksak bu ortaya koyduğumuz koca sehpayı neden aldık.

Kendimi bildim bileli bana derler ki, şu çantanın ağzını kapat, her şeyin ortada, çalınacak birgün.

Hep unuttuğumuz bir şey var ki, çocuklar sözle değil, gözle öğreniyorlar. Ne görürlerse onu yapıyorlar. Sen fareden korkuyorsun diye korkuyor çocuk fareden. Sen televizyon izlemek dışında bir şey yapmadığın için o da televizyondan başka dünya yok zannediyor. Onlar bizden çok daha akıllı ve sağduyulu.

Kendinden ilham al. Sen sigara içen bir göğüs hastalıkları uzmanının sigara içme önerisini ne kadar dinlersin yada şişman bir diyetisyene gider misin? Sen “evladım televizyon seyredeceğine, kitap oku” dediğinde çocuk sana bakıyor. Sen neden okumuyorsun? O da diyor ki zaten bu kadar iyi bir şey olsa önce sen yapardın. Çünkü çocukların dünyasında bizimkisi kadar egosal çıkarlar yok. Onlar olaya düz bakıyor. “yemedim yedirdim”, “ben senin için yaşıyorum” gibi cümleleri anlamıyorlar. Onlar “benci”ler; iyi olsa kendime yaparım; çünkü ben fayda görürsem sana faydam olur, zihniyetindeler. Senin neden kendini feda etme dürtüsünde olduğunu anlayamıyorlar. MADEM BU KADAR İYİ VE DOĞRU O ZAMAN SEN YAP, gibi düz ve süper bir mantıkları var.

Sen neysen çocuğun o.

İyi bir şeyler vermek istiyorsan evladına, önce kendine vereceksin. Zamanı geldiğinde o senden görüp alacak zaten.

Bilgen,theanne